Wat het voor vleermuizen betekent, blijkt wel uit dit Nature today artikel van Erik Korsten. En dat dit enkel het topje van de ijsberg is, blijkt wel uit het artikel dat twee bestuursleden van SEVON schreven in De Levende Natuur. SEVON is dan ook blij dat de Regionale Uitvoeringsdienst (RUD) Utrecht het aandurfde in 2020 een boete uit te delen aan een na-isolatiebedrijf, wat resulteerde in een rechtszaak in eerste uitleg met deze uitspraak.
Volgens berichten in onder andere het Eindhovens Dagblad (zie hieronder) heeft afgelopen woensdag een zaak gediend bij de Afdeling Bestuursrechtspraak van de Raad van State. Gelet op de berichtgeving, zal het niet een gemakkelijke uitspraak worden voor de ABRvS.
SEVON is echter vol vertrouwen dat ook in deze de ABRvS het Europees Natuurbeschermingsrecht te doen en laat gelden; vleermuisverblijfplaatsen zijn beschermd volgens de Europees en Nederlandse wetgeving, zoals zij ook in onze Nul op de Meter- zaak uitspraken.
Zoals SEVON ook bij de ABRvS al betoogden is het inzetten van gebiedsbrede inventarisaties de meest voor de hand liggende methode. Het zorgvuldig inspecteren van gebouwen is daarnaast een potentiële optie, waarbij voorkomen dient te worden dat (onbekwame) slagers hun eigen vlees gaan keuren. Het fysiek inspecteren van gebouwen is totaal iets anders dan het (kansloos) steken van een endoscoop in een boorgat voordat isolatiemateriaal de spouwmuur opvult met daarin stervende vleermuismoeders met hun baby’s alsook winterslapende vleermuizen waarbij er nauwelijks tot geen ontkomen aan is aan het expanserende schuim danwel plakkende korrels.